Πώς θα μετατραπεί σε “επίγειο παράδεισο” το δημαρχείο Καλαμαριάς

Τη διακόσμηση του δημαρχείου Καλαμαριάς με εντυπωσιακά μπονσάι και εξωτικά ψάρια σχεδιάζει ο γνωστός στον δήμο του για τον μαγευτικό επίγειο παράδεισο που έχει δημιουργήσει στον κήπο του, κ. Μιχάλης Τσομπανίδης, σε συνεννόηση με τη δημοτική αρχή.

Της Ελίνας Τουκουσμπαλίδου

Ο κ. Τσομπανίδης μίλησε στο ThessToday.gr για το όνειρό του που είναι να δωρίσει στον δήμο όλα αυτά που με τόσο κόπο έχει δημιουργήσει στον κήπο του, ενώ παράλληλα οραματίζεται τη δημιουργία ενός μεγάλου υδάτινου πάρκου. Τις σκέψεις του έχει εκφράσει σε αρμόδιους φορείς αλλά και στον ίδιο τον δήμαρχο και το φιλόδοξο σχέδιο όπως ανέφερε θα ξεκινήσει να υλοποιείται μόλις ξεπεραστούν τα εμπόδια που υπάρχουν αυτή τη στιγμή.

“Είπαμε να κάνουμε το υδάτινο πάρκο το οποίο έχω σχεδιάσει πολλές φορές. Θέλουμε να έχει καταρράκτες και πολλές λίμνες. Ο σχεδιασμός μου είναι να κάνω λίμνες με γέφυρες, με πηγές, να κάνω μια λίμνη ευχών. Έχω σχεδιάσει και μια όμορφη λίμνη αγάπης σε σχήμα καρδιάς, με κόκκινα ψάρια και με δύο παγκάκια, που θα γίνει χώρος για τα ερωτευμένα ζευγάρια, τα μικρά παιδιά της πόλης”, ανέφερε ο κ. Τσομπανίδης.

“Θέλω να κάνω την Καλαμαριά μητρόπολη της Ελλάδας”

Και συνέχισε: “Είχα κάνει δώρο και το σπίτι μου στον δήμο Καλαμαριάς αλλά για κάποιους λόγους δεν έγινε. Τώρα είχαμε κάποιες συναντήσεις εδώ με τη νέα δημοτική αρχή και δώσαμε τα χέρια. Θέλω αυτά που έχω κάνει εδώ να γίνουν δωρεά στον δήμο και να μείνει ζωντανό ό,τι έχτισα τόσα χρόνια από μικρό παιδί. Έχουμε κάνει και τον σχεδιασμό για το δημαρχείο. Θέλω να γίνει η Καλαμαριά μητρόπολη της Ελλάδας”.

Ο κ. Τσομπανίδης έχει δημιουργήσει στον κήπο του ένα ειδυλλιακό τοπίο με ρυάκια, πηγές, καταρράκτες, ξυλόγλυπτα, και φυσικά τα αγαπημένα του μπονσάι και τις αιωνόβιες ελιές, καθώς επίσης και τα χιλιάδες πανέμορφα ψάρια.

“Είναι διαμάντια για μένα”

“Τα μεγαλύτερά μου ψάρια είναι από 40 πόντους μέχρι και ένα μέτρο. Παλαιότερα είχα την Κιμ, όπως την ονόμασε ένας φίλος δημοσιογράφος, που ήταν το μεγαλύτερο κόι στην Ευρώπη, 1.43 εκατοστά. Και τώρα την άνοιξη θα κάνω τις ομορφότερες αναπαραγωγές, επειδή έχω πάρα πολύ καλούς γεννήτορες και αυτά που θα βγουν θα είναι πραγματικά διαμάντια, γιατί εγώ διαμάντια τα αποκαλώ. Έτσι είναι για μένα αυτά”.

Μάλιστα έχει δημιουργήσει με τη μέθοδο της τεχνητής γονιμοποίησης τη δική του ράτσα ψαριών. “Πριν από δύο χρόνια έβγαλα και τη δική μου ράτσα μετά από απανωτές αναπαραγωγές και προσμίξεις σπερμάτων και ωαρίων. Έβγαλα τα “Μιχάγγελσαν”. Έδωσα τα ονόματα των εγγονών μου, του Μιχαήλ και του Άγγελου”.

“Και τέσσερα και πέντε διαμερίσματα αν μου έδιναν, δεν θα άφηνα αυτό το σπίτι”

Ο κ. Τσομπανίδης θεωρεί αληθινούς θησαυρούς όλα όσα έχει στον κήπο του. “Είναι ό,τι πιο όμορφο για την ψυχή μου, και για τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου. Όλα είναι εδώ και θέλω να τα μάθουν. Και τέσσερα και πέντε διαμερίσματα αν μου έδιναν, δεν θα άφηνα αυτό το σπίτι. Αυτό το σπίτι θα μείνει έτσι για την Καλαμαριά μας. Θα το κάνω μουσείο. Έχω δώσει την υπόσχεσή μου”.

“Αυτόν τον κήπο πρέπει να τον δει όλη η Ελλάδα”

Πρόσθεσε επίσης πως “για πολλά χρόνια δεν ήξερε κανείς για τον κήπο. Ήρθε μια μέρα ο πατέρας Δημήτριος της ενορίας μας να μας ευλογήσει για τα Θεοφάνεια, είδε τον χώρο μου και έκπληκτος με ρώτησε: “Αυτά τα έχει δει η Ελλάδα;”. Του είπα τότε: “Όχι πάτερ γιατί αυτά τα έχω κάνει για μένα, είναι ο δικός μου παράδεισος”. Και μου είπε μια κουβέντα που κράτησα. “Μιχαήλ τέκνον μου δεν έχεις το δικαίωμα να το κρατάς κρυφό. Αυτό πρέπει να το δει όλη η Ελλάδα”. Και το ίδιο βράδυ είχε έρθει εδώ ο Σωτήρης ο Κυρόπουλος από την ΕΡΤ3 και την επόμενη μέρα βγήκαμε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων”.

“Όταν αγαπάς κάτι αφιερώνεις τη ζωή σου σε αυτό και το πετυχαίνεις”

Μάλιστα ο κ. Τσομπανίδης έδωσε την εξής συμβουλή για όσους θέλουν να δημιουργήσουν τον δικό τους επίγειο παράδεισο και αγαπούν τη φύση και τους θησαυρούς του βυθού. “Όταν αγαπάς κάτι αφιερώνεις τη ζωή σου σε αυτό και το πετυχαίνεις. Αγάπη και μεράκι. Όλα τα υπόλοιπα είναι περιττά. Κάποτε ένα παλικάρι, ο Αλέξανδρος, ήρθε και με είδε στην ανθοέκθεση, του άρεσαν πολύ τα ξυλόγλυπτά μου και με ρώτησε: “Ρε φίλε πώς μπορώ κι εγώ να μάθω;”. Του λέω, “αγόρι μου σε ενδιαφέρει πραγματικά;”. Και μου λέει ναι. Του έδωσα τα δικά μου εργαλεία και του είπα να ξεκινήσει με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Μετά από τρία χρόνια μού έστειλε ένα βιντεάκι και έγραψε κάποια πράγματα για μένα. Πώς του μετέφερα αυτό το “μικρόβιο” και μπήκε στην ψυχή του και στην καρδιά του”.